Kim bilir diye başlayan bütün cümleler yanlıştır sevgili…
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak inanın bana. Dünya daha yaşanabilir bir yer olacak. Daha çok fark etti insanlar küçücük şeylerden mutlu olunabileceğini. Bizi sarstı ve kendimize getirdi gözle görünemeyecek kadar küçücük bir virüs. Özgürlüğümüze daha çok sahip çıkacak, farklılıklara daha çok saygı göstereceğiz senin sayende küçük misafirimiz. Ve hiçbir şeyin garanti ve sonsuz olmadığını bize fark ettirdiğin için minnettarız. Bir pijama ile yaşıyoruz günlerdir. Biriktirdiğimiz bütün markalı kaçak bahis kıyafetler dolapta duruyor sayende. Ne kadar boşmuş büyük paralar verip aldığımız onca şey. Otoparklarda duruyor çok hızlı arabalarımız, birbirimize havalar attığımız kocaman kocaman evlerimiz hapishane oldu bize. Ama küçük misafirimiz sayesinde hepsinin boş olduğunu gördük. Misafir mi dedim? Asıl ev sahibimiz onlar. Dünyanın başlangıcından beri var onlar. Asıl misafir biziz milyarlarca yıl sonra geldik buralara.
Ne kolay kandırıyoruz kendimizi ve birbirimizi, büyük nutuklar atıyor koca koca insanlar televizyonlarda milyonların gözlerinin içine baka baka: “HİÇBİR ŞEY ESKİSİ GİBİ OLAMAYACAK. İNSANLIK HATALARINI ANLADI…”
HAH (Başka bir nida yazmak lazımdı da terbiyem müsait değil…) SANA İNSANOĞLU!!!
Hiç ama hiçbir şey değişmeyecek.
Bitmedi insanoğlunun tekâmülü
Benden için acı ilacı
Bu hüzünlü, acımasız yolculuk bitmeyecek.
Şimdi size biraz tarih dersi vereyim desem sıkılıp başka sayfalara gidersiniz. Sıkılmasanız bile eminim tarihinizle yüzleşecek kadar dürüst değilsiniz.
Hiç değişmeden kaç salgından geçti biliyor musunuz? Kaç savaş eskittik birbirimizi yok ederek? Doğayı yok ediyoruz çığlıklarıyla ünlerken, riyakarca alışveriş deliliğimizden hiç vazgeçtik mi?
Bırakın bitmesini beklemeyi, bir yandan salgından kırılan insanlar savaşlarla başka kırımlara devam etmişler.
Virüsler kırarken kendi cinsini, savaşlarla köküne kibrit suyu sıkmaktan geri durmamış âdemoğlu.
İşleyecek yine sömürünün demir çarkları
Akıllanmamıza yetti mi insanoğlunun yaşadıkları
Kendinin kurdudur insan
Üstüne basar acıyla bıraktıklarını…
Akıllanmamız için delice yaptıklarımızın farkına varmamız gerekiyor belki. Delice sevmek, delice gülmek, delice sarılmaktan bahsetmiyorum yanlış anlaşılmasın. Delice savaşmak, delice tüketmek, delice bitirmek, delice aldatmak, delice kıskanmak, delice sahip olmak. Doydu mu gözünüz emin misiniz???
Cevabı???
Doyar mı gözün ey âdemoğlu bilmem
Senin silahlarınla açtığın yoldan gelmedim gelmem
Bir gönül kırmamayı
Bütün iktidarlara yeğ tutarım ben…
Bir aşk masalından kaçıyorum; bir masalın aşkından…
News
