Engel bedende mi, zihinde mi?

Engelli olmak, başarmak için engel değildir?

Dünya genelinde birçok insan engelli olarak yaşamak zorunda kalmıştır. Ya doğuştan engelli dünyaya gelmiştir veya geçirdiği bir kaza, rahatsızlık sonucu engelli kalmıştır.

Engelli kalmak tabi ki dünyanın sonu değildir. Bugün dünya çapında birçok engelli insan büyük başarılara imza atabiliyorsa o zaman engel bedende değildir. Ama maalesef geri kalmış ülkelerde engelli olmak neredeyse ayıplanacak bir durum gibi gösteriliyor. Kimse isteyerek veya bilerek engelli olmamasına rağmen bunu insanlar görmezden geliyor.

Muhakkak her ne kadar engelli insanları anladığımızı düşünsek dahi gerçek anlamda onların iç dünyasını bilemeyiz. Doğuştan engelli dünyaya gelmemişse bunu kabullenmesi belki ona daha zor gelecektir. Sadece onu kendisi gibi engelli bireyler daha iyi anlayabilir. Bizler toplum olarak bedensel engeli bir eksiklik veya engel olarak görmemeliyiz.

Engelli bireylere destek verilmeli

Aksine engelli bireyleri topluma kazandırmak adına onlara destek vermeliyiz. Mümkünse onlara iş imkanı, sosyal aktivite imkanları sunmalıyız. Onları motive etmeli ve her konuda yanlarında olduğunu hissettirmeliyiz. Onlara kendi engel durumlarına göre sosyalleşmeleri konusunda alternatifler sunmalı ve onları bu konularda yönlendirmeliyiz.

Engelli bireyleri sadece dünya engelliler gününde hatırlamamalıyız. Her zaman onlar için yapılabilecek aktiviteler konusunda araştırmalıyız. Unutulmamalıdır ki Türkiye’nin en ünlü cilt uzmanlarından biri olan “Kolsuz Agop “ lakaplı Agop Kotoğyan bir kolu olmadığı halde Tıp Fakültesini bitirmiş ve ülkemizin en değerli dermatologlarından biri olmuştur. Bunun gibi birçok örnek vermemiz mümkündür.

Agop Kotoğyan gibi isimler örnek gösterilmeli

Hatta bu ünlü dermatoloğumuz Agop Kotoğyan’ın hayatını biyografi tarzında ülkemizin nadide yazarlarından Canan Öztanık Temiz kaleme almıştır. Bu kitap önümüzdeki günlerde piyasaya çıkmak üzere hazırlanmıştır. Belki de bu kitap birçok engelli vatandaşımız için örnek teşkil edebilecektir. Kolu olmayan engelli bir bireyin eğitim hayatını bitirerek doktor olması ve dermatoloji dalında ülkenin en başarılı doktorlarından birisi olması aslında başlı başına bir başarı öyküsüdür. Bizlerde çevremizdeki engelli bireylere bu tarz örnekler sunarak onları motive etmeliyiz.

Engelli vatandaşlara iş konusunda öncelikler verilmeli

Devletimiz belli sayıda işçi kadrosuna sahip olan işletmelerin engelli birey çalıştırmasını mecburi tutmuştur. Bu uygulama diğer Avrupa ve dünya ülkelerinde de vardır. Ama işletmemizde engelli bir bireyin yapabileceğine inandığımız bir iş varsa ilk tercihimizin o engelli birey olması daha doğru olur.

Aslında engel bedende değil sadece beyinde. Yukarıda verilen örnekler ve uygulamalar yapıldığı takdirde birçok engelli birey topluma kazandırılabilir. Toplumda onlara öncelik verilmeli ama bu verilen öncelikler engelli bireyin gözüne sokulmadan yapılmalıdır. Belediyelere bu konuda çok iş düşmektedir. Engelli bireylerin spor yapmasını sağlamak için özel alanlar ve bu alanlarda eğitmenler bulundurmalıdır. Engel durumlarına göre kendilerini geliştirmeleri ve hobi edinmeleri için kurslar açılmalıdır. Bugün bedensel engelli bir vatandaş çok rahatlıkla yüzme sporu yapabilir. Bu konularda belediyelere çok iş düşmektedir.