Peter Weiss’in yazdığı “Gesang vom lusitanischen Popanz “( 1967 ) adlı oyunu Can Yücel ” Saloz’un Mavalı ” olarak dilimize kazandırmış.
António de Oliveira Salazar iktidarının yarattığı sömürü ve baskı düzeninin eleştirildiği ” Saloz’un Mavalı” nda, ‘sömürdükçe semiren, semirdikçe sömüren’lerin, şiddetin, baskının var olduğu bir dünyada ezen ve ezilenler arasındaki o ezeli duygular ( kin, isyan, nefret, korku ) anlatılıyor.
Portekiz’in ‘ümmüğüne oturduğu’ Angola gerçeği…köle ticareti.Her yüzlü “izm”in izinde olmayan Saloz.Oyun finalinde, her masalda olduğu gibi üç elma düşüyor.İlk elma, yanyana duranlar için, diğeri yılmamak için, sonuncusu da umudu çoğaltmak için.
” Saloz’un Mavalı ” Muhammet Uzuner’in ifadesiyle, her Cihangir Sanat Atölyesi yapımı gibi, ” Star sistemine karşı bir ekip oyunu “.Son derece etkileyici rejisi, başarılı oyunculukları, ışık tasarımı, koreografisi, hele Selda Uyan imzalı kukla tasarımı ile iletisini en doğru biçimde aktaran bir oyun.Daha ne olsun ?
SALOZ’UN MAVALI OYUNUN KÜNYESİ
YAZAN: PETER WEISS
ÇEVİREN: CAN YÜCEL
YÖNETEN: MUHAMMET UZUNER
KOREOGRAFİ: HİCRAN AKIN
IŞIK TASARIMI: ONUR ALAGÖZ
OYNAYANLAR:
ALPER İRVAN, BARIŞ KAAN GÜVEN, BERFİN KARATAY, BORAN ÖZSAYGI
CAN SEÇKİ, DORUKHAN KENGER, FURKAN ÖZKAN
MURAT AYTEKİN, SELDA UYAN, ZUHAL ATALAY
IŞIK KUMANDA: ELA GÜLDÜREN
EFEKT KUMANDA: SERHAT GÜNEY
Pınar Çekirge / Magazinname.com