Deniz Salman’ın hayatla imtihanı

Bir başlangıç, bir ilerleme ve bir son hepsi bu. Sonsuz değil hayat.

Güzel şeyler yazmak için oturuyorum her defasında bilgisayarın başına ama ne mümkün?

Dostluktan bahsedeyim istiyorum, saygıdan, sevgiden bahsedeyim diyorum…

Güzel kadınlar doldursun istiyorum satırlarımı, şen çocuk şarkıları söylensin bu satırlarda, çocuk gülücükleri mürekkebim olsun hem satırlarımı hem bütün evreni aydınlatsın istiyorum…

Bazılarımızın kanı uyuşmuyor bu hayatla. Yılların deneyiminin bana öğrettiği bu. İnsanoğlu ile birlikte yaşamak zordur onlar için. Ve açıkçası hiçbir zaman başaramazlar. Başardıkları dönemler vardır hülyasını yaşarlar bazen. Yanılsamadan mutlu olurlar ama sadece bir hülyalı gözün gördükleridir ve gerçekle ilgisi yoktur.

Mesela Deniz Salman en iyi örnektir buna. Ne insanları anlayabilmiştir ne de yaptıklarını. Ben de onlar gibi olacağım demiştir defalarca, ama yanından bile geçememiştir az da olsa. Sınırsızca yalan söyleyeceğim, ihanet edeceğim alabildiğine, haklarını gasp edip, her türlü şerefsizlikle ödüllendireceğim! Onları. Güldürme beni Deniz’ciğim. Bu dünya sana çok büyük, bu insanlar senin anlayamayacağın kadar düzenbaz. Sen onların yanında bir çırak dahi olamazsın.

Mesela birinin hakkını vermemek senin yapamayacağın bir şey. Hakkını isteyene binlerce yalanla karşılık vermek, sen bunu yapmak için kırklarca fırın ekmek yemelisin.

Hayvanlardan korkarsın sen. Ben biliyorum korkun onlardan değil, onlara acı verecek bir yanlış yapmak. Çünkü sen bırakalım acı vermeyi, acı çektirecek olana bir hata yapmaktan korkarsın. Bugüne kadar hep öyle olmadı mı?

Bırak güzel kardeşim ne kadar acı çektiysen senin yüzünden. Martaval okuma bana. Geçen haftaki yazımı okusaydın üstadın şiirinden anlardın ne demek istediğimi. Her türlü eziyetin izni senden çıkıyor. Sessizce boyun eğmenden oluyor başına gelen her şey.

Bak ne diyor herkes şiddet insanın hamurunda varmış. Daha fazlasını istemek doğalıymış insanın. Daha fazla, daha faza demedikçe insan insan oluyormuş. O halde anla artık sen başka bir türlü yaratıksın. Ne onları aklın alacak ne de onlar seni anlayacak. Anlamak mı? Neden uğraşsınlar ki seni anlamaya. Onlardan değilsen salak bu deyip geçecekler.

İyilik yaparsan insanlardan bulmuyorsun bulman gereken iyiliği. Bir yanağına yediğin tokattan sonra diğerini dönersen dalga geçiyorlar seninle.

Yalnız kal dostum. Yalnız kal dostum. Yalnız kal dostum…

Bir aşk masalından kaçıyorum; bir masalın aşkından…